Wysoka wrażliwość to termin psychologiczny, o którym ostatnio zrobiło się głośno. Przez lata jednak osoby o zwiększonej wrażliwości na emocje innych, dźwięki, zapachy etc., były traktowane jak histerycy. Obecnie podejście do nich powoli zaczyna się zmieniać. Osoby wysoko wrażliwe przestajemy traktować jak odludki nieprzystosowane do życia w społeczeństwie. Coraz częściej dostrzegamy w nich potencjał, który można wykorzystać chociażby dla dobra firmy. Jakie problemy generuje wysoka wrażliwość?
Spis treści:
- Wysoka wrażliwość – cecha społecznie odrzucana
- Wysoka wrażliwość ma podłoże genetyczne
- Nadmiar bodźców a uczucie zmęczenia
- Dlaczego osoby wysoko wrażliwe traktuje się jak odludki?
- Empatia przydatna w pracy
Wysoka wrażliwość – cecha społecznie odrzucana
Wysoka wrażliwość to cecha, którą wielu z nas odrzuca, nie potrafi jej w sobie zaakceptować. Po części jest to wina rodziców. Ci często nie zdawali sobie sprawy, że istnieje takie zjawisko i czym jest ono uwarunkowane. W rezultacie, gdy dziecko odstawało od rówieśników, np. nie chciało brać udziału w szkolnych akademiach, nie lubiło pozować do zdjęć i nie ciągnęło go do wesołego miasteczka, słyszało, że zachowuje się jak dziwak. Rodzice zmuszali swoje pociechy, aby dostosowały się do źle pojętych norm społecznych i nie „cudowały” ze sobą. W rezultacie osoby wysoko wrażliwe własną niechęć do hałaśliwych miejsc takich jak puby czy dyskoteki, wciąż traktują w kategoriach histerii czy fanaberii. Próbują na siłę dostosowywać się do oczekiwań otoczenia.
Wysoka wrażliwość ma podłoże genetyczne
Tymczasem wysoka wrażliwość jest cechą uwarunkowaną genetycznie tak jak wielkość nosa, kolor oczu czy grupa krwi. Nie możemy się jej pozbyć z dnia na dzień. Odpowiednia sekwencja genów sprawia, że ośrodkowy układ nerwowy takiej osoby jest wrażliwy na bodźce zewnętrzne. Ma to dobre strony, taka osoba ceni sobie łagodny dotyk, ten jest dla niej niezwykle stymulujący. Jednak dużo częściej musi zmagać się ze światem stworzonym przez osoby niskowrażliwe, w którym panuje chaos i gwar. Ludzie uwielbiają intensywne zapachy, co potwierdzają odświeżacze powietrza tak obficie rozpylane na terenie galerii handlowych. Wszystko to przeszkadza osobom wysoko wrażliwym. Te czują się przebodźcowane i zmęczone. Co ciekawe, wysoka wrażliwość to cecha, którą wykazuje 20% społeczeństwa. W równej mierze występuje u kobiet i mężczyzn, choć w przypadku tych drugich jeszcze mocniej się ją zwalcza.
Nadmiar bodźców a uczucie zmęczenia
Wysoka wrażliwość sprawia, że człowiek, który przychodzi z nią na świat, szybko czuje się przebodźcowany. Może być nawet ekstrawertykiem i cenić sobie spotkania z ludźmi. Jednak gdy zasiada ich zbyt wielu przy jednym stole, taki człowiek szybko się męczy, ponieważ jego ośrodkowy układ nerwowy jest wystawiony na oddziaływanie zbyt wielu bodźców. Nie każdy rozumie, gdy osoba wysoka wrażliwa znika z wesela o północy i wraca do siebie do domu. Para młoda często uważa, że takiemu człowiekowi nie podoba się zorganizowana przez nich impreza. Niewielu ludzi zadaje sobie trud, aby zrozumieć, że ktoś może po prostu czuć się zmęczony nadmiarem bodźców, niekoniecznie towarzystwem bliskich sobie osób.
Dlaczego osoby wysoko wrażliwe traktuje się jak odludki?
Osoba wysoko wrażliwa odczuwa czasem potrzebę, aby pobyć samej. Nie zawsze jednak jest to dobrze rozumiane przez dzieci i partnera. Bliscy osób wysoko wrażliwych mogą czuć się przez nie odrzuceni. W związku z tym bardzo ważne jest, aby wyjaśnić im, że za naszym zachowaniem nie stoi niechęć, brak miłości czy fanaberia. Nasze zachowanie, choć innym wydaje się oryginalne, stanowi formę troski o własny dobrostan psychiczny. Wysoka wrażliwość sprawia, że wewnętrzne akumulatory najlepiej ładuje się w ciszy i spokoju.
Empatia przydatna w pracy
Wysoka wrażliwość sprawia, że osoby, które przychodzą z nią na świat, cechuje duża empatia. Łatwo im zrozumieć zachowanie innych oraz ich uczucia. Ma to jednak także mroczną stronę. Łatwo wczuwają się w dramaty swoich przyjaciół, co rozładowuje ich wewnętrzne akumulatory. Ponadto wysoka wrażliwość może przydać się w pracy na kierowniczych stanowiskach, które wymagają zarządzania zespołem. Dzięki niej menedżer podejść do poszczególnych członków zespołu i zmotywować ich do wytężonej pracy.