Mononukleoza zakaźna nazywana jest także chorobą pocałunków, ponieważ nośnikiem wirusów ją wywołujących jest ślina. Zapadają na nią głównie dzieci i młodzież, jednak może przydarzyć się także dorosłemu. Warto poznać jej istotę, by nie dopuścić do zakażenia.
Koniec zimy i początek wiosny to czas, gdy odporność organizmu spada, co sprawia, że bakterie i wirusy atakują ze wzmożoną siłą. Najczęstszymi dolegliwościami w tym okresie są przeziębienie oraz grypa, jednak objawy, jakie dają są właściwe również dla innych chorób, w tym także dla mononukleozy zakaźnej. Warto o tym pamiętać, ponieważ choroba sieje spustoszenie w organizmie na długi czas, co niesie ze sobą szereg nieprzyjemnych konsekwencji.
Mononukleoza zakaźna
Mononukleoza zakaźna to ostra choroba wywołana przez wirus Epsteina i Barr (EBV). Schorzenie może do złudzenia przypominać anginę bakteryjną, co powoduje trudności w diagnostyce. Ponadto typowe objawy mononukleozy takie jak wysoka gorączka, nieżyt nosa czy ból gardła sugerują grypę. Warto wiedzieć, że choroba w wielu przypadkach rozpoczyna się anginą i powiększeniem węzłów chłonnych szyi, które są niebolesne podczas dotykania. Gorączka może utrzymywać się nawet 10-14 dni. Cechą charakterystyczną wysokiej temperatury podczas tej choroby jest trudność jej zmniejszenia. Podawanie leków przeciwgorączkowych powoduje bowiem jej nieznaczne zmniejszenie. W wielu przypadkach po 3-4 dniach gorączkowania dochodzi do powiększenia wątroby i śledziony, co stwarza dodatkowy ból i dyskomfort pacjenta, a także zwiększa ryzyko urazu. U małych dzieci obserwuje się także obrzęk powiek.
Przyczyny choroby
Przyczyna mononukleozy zakaźnej jest zakażenie wirusem Epsteina i Barr (EBV), który dostaje się do organizmu poprzez ślinę i rozwija się, nie dając żadnych objawów, nawet kilka tygodni. Do zarażenia dochodzi podczas pocałunków, skąd potoczna nazwa schorzenia (choroba pocałunków), ale także podczas korzystania ze wspólnych naczyń i przedmiotów codziennego użytku (m.in. kubki, szklanki, sztućce, szczoteczka do zębów itp.). Ponadto małe dzieci, które mają zwyczaj oblizywania i żucia zabawek, mogą zarazić się podczas zabawy.
Typowe objawy mononukleozy
Pierwsze objawy mononukleozy przypominają wiele popularnych chorób, co stwarza problemy diagnostyczne. Cechą charakterystyczną schorzenia jest długotrwała wysoka temperatura ciała, limfadenopatie, zapalenie gardła, silny nieżyt nosa, zapalenie spojówek lub biegunka. Ponadto w czasie zarażenia wirusem EBV dochodzi do obrzęków węzłów chłonnych, które z czasem stają się bolesne i przesuwalne. Zmianom ulegają również wątroba i śledziona, które powiększają się, powodując ból i dyskomfort. Dodatkowo zdarza się, że mononukleoza objawia się zaburzeniami łaknienia oraz dreszczami. Większość wspomnianych objawów to także charakterystyczne symptomy wielu innych chorób gorączkowych, pojawiają się kolejne, co sprawia, że mononukleoza bywa późno diagnozowana. Zbyt późne rozpoczęcie leczenia prowadzi z kolei do długiej walki z chorobą i zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań.
Leczenie choroby pocałunków
Leczenie mononukleozy nie może odbywać się z pomocą antybiotyków, ponieważ źródłem zakażenia są wirusy, a nie bakterie. Warto o tym pamiętać, ponieważ w społeczeństwie panuje przekonanie, że skuteczną metodą leczenia większości chorób jest antybiotykoterapia. W tym przypadku podanie leków o takim profilu może wręcz zaszkodzić. Mononukleozę leczy się natomiast objawowo, podając leki przeciwgorączkowe, leki na ból gardła i preparaty udrażniające drogi oddechowe. Leczenie choroby pocałunków jest długie, jednak przebiega sprawniej, gdy pacjent dużo odpoczywa, wysypia się i prawidłowo się odżywia. Dodatkowo warto włączyć do terapii inhalacje, które nawilżą drogi oddechowe zmęczone uporczywym nieżytem nosa. W przypadku bólu gardła czy krtani warto sięgnąć po leki dostępne w aptece bez recepty. Sprawdź skuteczne leki, np. Tantum Verde na ból gardła http://tantumverde.pl – znajdziesz tu informacje o leku i dawkowaniu.
Powikłania mononukleozy
Chroniczne zmęczenie i nasilająca się gorączka mogą być pierwszymi sygnałami, że doszło do zakażenia wirusem EBV. Warto więc niezwłocznie zgłosić się do specjalisty, który zleci wykonanie serii badań. Zbyt późne wykrycie mononukleozy może doprowadzić bowiem do poważnych powikłań. Wśród nich znajdują się: trudności z oddychaniem, bezdechy spowodowane powiększeniem migdałków, niedrożność dróg oddechowych, żółtaczka, pęknięcie śledziony, zapalenie mięśnia sercowego i tkanej okalających serce oraz zaatakowanie szpiku kostnego lub ośrodkowego układu nerwowego.
Mononukleoza to poważna choroba wirusowa, która nie powinna być lekceważona. Okres rekonwalescencji trwa długo i wymaga od pacjenta zrezygnowania z codziennych obowiązków na rzecz odpoczynku i snu. Właściwa, bogata w minerały i witaminy dieta oraz relaks to bowiem najskuteczniejsze metody walki z chorobą.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Tekst partnera
