Insulinooporność jest przypadłością, którą można klasyfikować jako chorobę. Jest to raczej jedna z części składowych zespołu metabolicznego. Dlatego też znacznie lepiej określić ją jako zaburzenie metaboliczne.Tym samym, osoby, u których występuje insulinooporność, posiadają obniżoną wrażliwość komórek oraz tkanek organizmu na działanie insuliny. Warto przypomnieć, że insulina jest hormonem odpowiedzialnym za utrzymywanie w organizmie odpowiedniego stężenia glukozy we krwi.
Insulinooporność może powodować nieprawidłowe stężenie glukozy we krwi
Stężenie glukozy we krwi zwiększa się w naturalny sposób po posiłkach. Prowadzi to do zwiększenia produkcji insuliny w organizmie. Jednocześnie, przy insulinooporności – organizm nie reaguje na nią we właściwy sposób, a więc wydzielanie insuliny ulega ciągłemu zwiększeniu. Tym samym, w bardzo prosty sposób ilość glukozy i insuliny mogą się utrzymywać na nieprawidłowym poziomie – co jest oczywiście niebezpieczne. Może to być powodem bardzo wielu problemów ze zdrowiem negatywnie wpływać na nasze samopoczucie.
W jaki sposób można sobie radzić z tym zjawiskiem?
U osób, które cierpią na problem insulinooporności, zaleca się specjalną dietę, a także częstszą aktywność fizyczną. Brak kontrolowania gospodarki cukrowej w organizmie u osób, które cierpią na insulinooporność, może prowadzić do poważnych zaburzeń, problemów z otyłością, a także licznych chorób związanych z układem sercowo- naczyniowym.
Najważniejsze, aby dbać o siebie na co dzień
Szalenie ważna jest tu codzienna dieta, a w niektórych przypadkach także redukcja masy ciała – kluczem do sukcesu może okazać się tu intensywne natlenienie mięśni – można to osiągnąć chociażby poprzez ćwiczenia wysiłkowe. Niestety, najczęściej spotykaną konsekwencją nieprawidłowej diety i niewłaściwego stylu życia przy insulinooporności jest cukrzyca typu drugiego.
Co jeszcze można zrobić oprócz diety i aktywności fizycznej?
Oprócz podstawowych założeń związanych z tym, w jaki sposób radzić sobie z insulinoopornością, można też wspomóc się określonymi suplementami diety – te będą dobrym uzupełnieniem zdrowej diety, ale nigdy nie będą jej substytutem.
Przyjmowanie suplementów najlepiej jest skonsultować z lekarzem
Najlepiej, aby wybrane suplementy na insulinoooprność zostały zatwierdzone przez lekarza prowadzącego – dzięki temu rzeczywiście przyniosą pożądane rezultaty i poprawią nasze samopoczucie. Decydując się na suplementację na własną rękę, można przekroczyć bezpieczne dla zdrowia stężenia niektórych pierwiastków w organizmie, co również jest groźne. Na przykład, zbyt duże ilości chromu w organizmie są toksyczne.
Jakie suplementy na insulinooporność warto wybierać?
Istnieje cała gama dobroczynnych witamin oraz mikro i makroelementów, które mogą okazać się szczególnie pomocne. Przykładami są:
- Witamina D3 – jej niedobory zdarzają się w szczególności w miesiącach zimowych, a w naszej szerokości geograficznej mogą przyczynić się do pogłębienia zaburzeń metabolicznych. Badania pokazują, że istnieje istotna zależność pomiędzy poziomem witaminy D w organizmie, a insulinoopornością. Witamina ta uwrażliwia tkanki organizmu na insulinę, a także w sposób bezpośredni oddziałuje na trzustkę.
- Magnez- niedobory magnezu w szczególności mogą dotyczyć osób, które często doświadczają stresujących sytuacji, co też bardzo często powiązane jest z nieprawidłową dietą na co dzień. Zbilansowana dieta powinna dostarczać organizmowi magnezu, gdyż składnik ten warunkuje pracę enzymów i bierze udział w syntezie białek. Udowodniono, że niedobór magnezu ma duży wpływ na pracę układu sercowo- naczyniowego, a także poziom insulinooporności w organizmie. Wyższy poziom magnezu poprawia wrażliwość komórek na insulinę.
- Chrom – jest pierwiastkiem, który bezpośrednio przyczynia się do wzmacniania aktywności insuliny. Jego działanie ma charakter uwrażliwiający komórki na ten właśnie hormon. W naszym organizmie możemy próbować obniżać poziom glikemii posiłkowej właśnie poprzez produkty zawierające w sobie chrom. Przyjmowanie tego pierwiastka często też przyczynia się do utrzymania prawidłowej masy ciała.
- Cynk- warto suplementować cynk, gdyż ten przyczynia się do utrzymywania prawidłowego poziomu cukru we krwi. Co ważne, odpowiedni poziom cynku w organizmie pozwala obniżać CRP, którego zbyt wysoki poziom może powodować choroby układu sercowo-naczyniowego.
- Witaminy z grupy B- witamina B6, B12 oraz kwas foliowy powodują zwiększenie tolerancji insuliny w organizmie. Suplementacja witaminami z grupy B jest wskazana przy leczeniu metforminą.
- Kwasy Omega 3- łagodzą występujące w organizmie stany zapalne, ich działanie polega także na zmniejszeniu uwalniania glukozy z wątroby. Kwasy Omega 3 hamują rozwój cukrzycy, pomagają też ograniczać przyrost tkanki tłuszczowej.
Co jeszcze może znormalizować wydzielanie insuliny?
Wszystkie te mikro i makro elementy mogą okazać się bardzo pomocne. Bez trudu znajdziemy w aptece całą gamę suplementów, które je zawierają. Przeglądając dostępne na rynku suplementy, warto zwrócić uwagę m.in. na:
- Kozieradkę, która przyczynia się do regulacji procesów metabolicznych w organizmie.
- Wyciąg z zielonej herbaty, który pozytywnie wpływa na pracę układu sercowo- naczyniowego.
- Berberynę o działaniu przeciwzapalnym oraz obniżającym poziom glukozy we krwi.
- Morwę białą, a konkretniej wyciąg z jej liści, który jest zalecany dla diabetyków.
- Borówkę czarną, która pomaga zwiększać wrażliwość komórek na insulinę.
- Kurkuminę, która mocno obniża stężenie glukozy we krwi.
- Probiotyki, czyli specjalne szczepy bakterii probiotycznych usprawniające pracę układu pokarmowego.
