Wyróżnia się też ciężką, gwałtownie postępującą postać zaostrzenia, której inne nazwy to ostra ciężka astma lub stan astmatyczny.
Podział zaostrzeń astmy
Zaostrzenie astmy definiuje się również przez pryzmat efektywności stosowanych leków antyastmatycznych.
Pogorszenie objawów i parametrów spirometrycznych, które wymagają uzupełnienia wcześniejszego leczenia o kortykosteroidy – to kolejna definicja zaostrzenia astmy.
Ze względu na ciężkość zaostrzeń wyróżnia się łagodne, umiarkowane i ciężkie oraz ciężkie z zagrożeniem życia.
Problem z wirusami
Spotyka się przypadki, w których w trakcie infekcji wirusowej górnych dróg oddechowych, po zmniejszeniu dawki leków przeciwzapalnych, dochodzi do łagodnych i powolnych zaostrzeń astmy. Do takich infekcji dochodzi zwykle w porze jesieni i zimy, a najczęściej zaostrzenie z nimi związane powodują wirusy grypy.
Głównie jednak przyczyną są rhinowirusy, a osoby dorosłe narażone są także na niepożądane działanie adenowirusów oraz koronawirusów.
Natomiast u dzieci i niemowląt szczególnie często przyczyną pogarszania się objawów astmy oskrzelowej jest wirus RSV.
Wirusy mogą spowodować rozwijanie się zaostrzenia, które będzie trwało wiele dni o każdej ciężkości, zwykle są to łagodne zaostrzenia z tendencją do ewoluowania w ciężkie. Udział rhinowirusów w astmie powoduje zapalenie dolnych dróg oddechowych, co niejednokrotnie skutkuje zwężeniem oskrzeli, a tym samym ich nadreaktywnością.
Co zrobić, gdy wirus wywoła zaostrzenie w domu?
Najważniejsze w tym wypadku sprawą jest właściwe przygotowanie osoby chorej. Musi ona zdawać sobie sprawę z posiadanej astmy i potrafić właściwie ocenić nasilenie objawów.
Zwykle po infekcji pojawia się „choroba gorączkowa”, która powoduje gorączkę trwającą kilka dni, a zaostrzenie ma charakter łagodny albo umiarkowany, czasem przeradzający po kilku dniach w formę ciężką.
Aby czuć się bezpiecznie należy zawsze umiejętnie monitorować przepływ powietrza, być zawsze zaopatrzonym w odpowiednie dawki leków i bez wahania konsultować się z lekarzem. Generalnie wszystkie te działania muszą być prowadzone w porozumieniu ze specjalistą, który pomaga w stworzeniu bardzo istotnego pisemnego planu leczenia przewlekłego.
