Jak skuteczne są te metody?
- w alergii wziewnej zgodność wyników testów in vivo i in vitro sięga prawie 100%,
- w alergii na leki z udziałem IgE wykorzystuje się obie metody (m.in. dla pyrazolonów jak Pyralgin, Pyralgina, Novalgin, licznych antybiotyków oraz leków zwiotczających). Dla wielu leków nie są dostępne komercyjnie testy oceniające stężenie IgE.
- w alergii pokarmowej diagnozowanie bazujące na oznaczaniu IgE ma małe znaczenie, stosuje się bowiem z powodzeniem próby prowokacyjne, a wartość istotnego stężenia IgE jest określona jedynie dla nielicznych alergenów pokarmowych
- w diagnozowaniu alergii na jady owadów błonkoskrzydłych wykorzystuje się testy skórne punktowe i śródskórne, których dodatni wynik wystarcza dla potwierdzenia rozpoznania; w przypadku ujemnego testu konieczne są badania IgE w surowicy.
Badania IgE, będące podstawą diagnostyki chorób alergicznych, mogą więc być stosowane zamiennie lub jako uzupełniające.
Źródło – How to assess specific IgE – in vivo or in vitro? / J. Glück – SUM, Katowice; XI Konferencja Naukowo-Szkoleniowa ALERGIA ASTMA IMMUNOLOGIA KLINICZNA, Łódź 2011