Za jego nazwą kryje się test radioalergoseparacji (ang. radio-allergosorbent test). Umożliwia on wskazanie swoistych przeciwciał IgE skierowanych przeciw konkretnym alergenom.
Podczas testu pobrana zostaje próbka surowicy krwi, a następnie badana jest jej reakcja ze standaryzowanymi antygenami osadzonymi na podłożu stałym (np. płytka szklana). Jeżeli występuje reakcja alergiczna, krew zaczyna wytwarzać przeciwciała zwalczające substancje alergizujące.
Po zakończeniu badania można określić alergeny, których należy unikać.
Obecnie, obok standardowych testów RAST, wykonuje się również CAP–RAST, czyli test fluorescencyjny.
Zalety
Tak jak w przypadku wszystkich testów z krwi, największą zaletą RAST jest mniejsze ryzyko wywołania u chorego gwałtownej reakcji alergicznej niż przy testach skórnych. Testy z krwi są również bardziej czułe niż skórne.
Badanie można ponadto wykonywać podczas brania leków antyhistamimowych, dzięki czemu pacjenci nie są zmuszeni do przerywania kuracji. Testy RAST są również niezastąpioną metodą badania u małych dzieci. W przeciwieństwie do testów skórnych, które dają wiarygodne wyniki dopiero ok. 3 roku życia, testy z krwi można przeprowadzać nawet u najmłodszych alergików.
Wady
Jeśli decydujemy się na test z krwi, musimy liczyć się, niestety, z większymi kosztami niż w przypadku testów skórnych. Będziemy również nieco dłużej czekać na wyniki. Ponadto wynik dodatni testu RAST czy ELISA nie musi jednoznacznie wskazywać na alergię.
