Nie ma ludzi idealnych, każdy rodzic popełnia czasem błąd wychowawczy. Nie zawsze jednak ma on duży wpływ na rozwój psychiczny dziecka. Rodzice, którzy popełniają stosunkowo mało błędów wychowawczych lub są one niewielkiego kalibru, zazwyczaj wypuszczają w świat Dziecko Słońca. Czasem jednak błędy wychowawcze odciskają piętno na dorosłym życiu ich pociechy. Mówimy wówczas o Dziecku Cienia. To może przybierać różne nietypowe postawy. Przedstawiamy strategie obronne Dziecka Cienia.
Histeryczna strategia obronna
Histeryczną strategię obronną zazwyczaj wybierają osoby, u których nad więzią przeważa potrzeba autonomii. Takie osoby cenią sobie niezależność i bardzo często mają cechy ekstrawertyczne. Ludzie lubią histeryków, ponieważ wiele z nich potrafi bez ogródek mówić o swoim życiu, przytaczać zabawne historie. Takie osoby walczą o bycie w centrum uwagi. To prawdziwe dusze towarzystwa, istni wodzireje. Łatwo nawiązują kontakty z innymi ludźmi i robią bardzo dobre pierwsze wrażenie. Randka z ekstrawertykiem może przypominać niezwykłą przygodę, którą chce się powtórzyć. Jednak drzemiący w nim histeryk często szuka problemów tam, gdzie ich nie ma. Obwinia drugą stronę o chłód emocjonalny, niedostateczne zainteresowanie jego życiem. Tak naprawdę histerykowi ciągle jest mało atencji. Pragnie on być w centrum uwagi i nie wyobraża sobie innego wariantu.
Partnerzy histeryków nie mają łatwego życia. Ci bowiem często uciekają się do sztuki manipulacji. Obwiniają swojego partnera o całe zło tego świata i wszystkie swoje niepowodzenia. Nierzadko zarzuty histeryka są absurdalne. Złości się on o to, że partner poświęca uwagę przyjaciołom, swoim zwierzętom i rodzicom. Histeryk uważa, że inni ludzie odbierają mu miłość i spychają z piedestału. On cierpi na niską samoocenę, która w takich sytuacjach wychodzi na światło dzienne.
Histerycy lubią atencję, więc często zdarzają im się skoki w bok. Romans z koleżanką z pracy, przygodny seks z koleżanką ze studiów. Potrafią jednocześnie spotykać się z kilkoma osobami jednocześnie. Każda z nich daje histerykowi atencję, a dopiero jej łączna suma czyni go szczęśliwym.
Depresyjna strategia obronna
Osoby, u których przeważa potrzeba więzi nad potrzebą autonomii, nie potrafią podejmować samodzielnych decyzji w najprostszych sprawach życia codziennego. W rezultacie są w stanie całkowicie poświęcić siebie i swoje potrzeby na rzecz bycia z drugą osobą. Nierzadko odwołują swoje plany towarzyskie, rezygnują z kursu czy delegacji, by spędzić czas z partnerem. Potrafią także dla niego porzucić pracę zawodową, aby lepiej zajmować się domem.
Jednostki depresyjne mają z reguły naturę introwertyczną, nie potrafią powiedzieć na głos, że coś im przeszkadza lub zwyczajnie czują się wykorzystywane. Potrafią latami dopasowywać się do oczekiwań drugiej osoby, ubierać się zgodnie z jej preferencjami etc. Jednak w pewnym momencie tama pęka. Taka osoba czuje się wypalona, towarzyszy jej ogromne poczucie pustki. W rezultacie rozwija się depresja kliniczna, która jest bardzo groźna.
