Mamy sporo samobójstw wśród dzieci i nastolatków. Wielu młodych ludzi boryka się z depresją. Niestety, ta wśród młodzieży często bywa lekceważona. Wychodzimy bowiem z założenia, że czym może martwić się tak młody człowiek? Warto jednak zachować większą wrażliwość na emocje innych, w tym dzieci. Pamiętajmy też o tym, że psychoterapia to nie wstyd.
Spis treści:
- Psychiatria dziecięca. Kiedy młody człowiek potrzebuje profesjonalnej pomocy?
- Psychoterapia to nie wstyd!
- Zalety psychoterapii
- Kiedy potrzebna jest psychoterapia?
- Problemy wychowawcze. Kiedy pomocny może okazać się psychoterapeuta?
Psychiatria dziecięca. Kiedy młody człowiek potrzebuje profesjonalnej pomocy?
Psychiatria dziecięca jest w Polsce mocno zaniedbaną gałęzią medycyny. Finansuje się ją w zbyt małym zakresie. Tymczasem osób, które potrzebują specjalistycznej pomocy przybywa z roku na rok. Wielu nieszczęść, w tym samobójstw, można by uniknąć, gdyby w porę rozpoznano problem i podjęto odpowiednie działania. Psychoterapia pozwala pomóc osobie, która boryka się z depresją. Wiele osób dzięki niej odzyskało wolę życia i dziś funkcjonuje całkowicie normalnie. Epizody depresyjne nie zawsze nawracają. Czasem problem ma związek z etapem dojrzewania lub złymi relacjami z w rodzinie.
Psychoterapia to nie wstyd!
Niestety, psychoterapia to wciąż rzadko wybierana ścieżka. Wciąż traktujemy psychologa lub psychiatrę jako swego rodzaju odium. Uważamy, że należy się wstydzić korzystania z pomocy specjalistów z zakresu zdrowia psychicznego. W rezultacie sami mierzymy się ze swoimi problemami, co kończy się różnie, ale rzadko sukcesem. Zazwyczaj upadamy pod ciężarem negatywnych emocji oraz lęków. Najczęściej wybieranym sposobem walki jest bowiem wypieranie trudnych emocji, zamiast zajrzenie do nich i wyciągnięcie odpowiednich wniosków. Samemu ciężko do nich dojść. Meandry ludzkiej psychiki są bowiem nieprzebrane. Z pomocą psychologa można dostrzec, co stoi za naszym nietypowym zachowaniem. Może się okazać, że panicznie boimy się biedy, bo sami pochodzimy z rodziny dotkniętej alkoholizmem, w której brakowało pieniędzy na jedzenie. W dorosłym życiu popadamy zatem w pracoholizm, aby nam niczego nie zabrakło.
Zalety psychoterapii
Żyjemy w trudnych czasach. Z jednej strony mamy pandemię i kolejne lockdowny, które zagrażają stabilności naszego zatrudnienia. Z drugiej narastającą inflację, której okropnie się boimy, ponieważ nie wiemy, czy zdołamy się utrzymać z dotychczasowej pensji. Nie chcemy przecież rezygnować z codziennych kąpieli, prania brudnych ubrań czy ogrzewania mieszkania. To podstawowe wygody, które są dla nas bardzo ważne. Zdążyliśmy bowiem do nich przywyknąć. Niepewna sytuacja ekonomiczna może rodzić ogromny lęk, zwłaszcza jeśli poczucie bezpieczeństwa nie jest naszą mocną stroną, bo nie doświadczyliśmy go w dzieciństwie. W takiej sytuacji psychoterapia stanowi profilaktykę zdrowia psychicznego, z której nie należy rezygnować.
Kiedy potrzebna jest psychoterapia?
Wiele z nas wynosi też z domu rodzinnego pewne traumy oraz nieprzepracowane problemy. Na pewno jesteś w stanie dostrzec przynajmniej jeden z nich. Np. to, że w twojej rodzinie w ogóle nie rozmawiało się o emocjach. Matka tylko powtarzała, żebyś przestała tak myśleć i zajęła się czym innym. Dziś wiesz, że miałaś wówczas rację, ojciec cierpiał na alkoholizm i bywał agresywny, chociaż matka usilnie temu zaprzeczała. W rezultacie jako ofiara gaslightingu możesz próbować zaprzeczać niewygodnym emocjom u siebie i u swojego dziecka. Ba, może postrzegać je nawet jako przesadzone czy zniekształcone. Na pewno da się to naprawić i zmienić sposób postrzegania rzeczywistości oraz własnych odczuć. Trzeba tylko dać sobie szansę i pójść na psychoterapię. Jeśli trafisz na dobrego specjalistę, ominie cię ocenianie. Poczujesz się swobodnie w jego towarzystwie i będziesz mogła opowiedzieć mu o swoich problemach, a następnie znaleźć klucz do ich rozwiązania. To poprawi także twoje relacje z partnerem i dziećmi.
Problemy wychowawcze. Kiedy pomocny może okazać się psychoterapeuta?
Bardzo często jako rodzice mamy problem z wyborem metody wychowawczej. Balansujemy między dwoma skrajnościami. Z jednej strony mamy styl autorytarny, który nie dopuszcza dziecka do głosu. Z drugiej permisywny, czyli pozbawiony jakiejkolwiek dyscypliny, przez co młodemu człowiekowi pozwalamy na wszystko. Na pewno żaden z nich nie jest właściwy. Trzeba nauczyć się wsłuchiwać w potrzeby dziecka, ale też stawiać mu wyraźne granice. Dziecko ich potrzebują do prawidłowego rozwoju oraz poczucia bezpieczeństwa. Psychoterapia pomoże ci rozwiązać problemy, spojrzeć na nie z innej perspektywy i usprawnić własne metody wychowawcze. Nie traktuj jej jako życiowej porażki, lecz wyraz samoświadomości. Tylko ktoś inteligentny, kto dobrze zna siebie, wie, że ma problem, nad którym musi popracować ze specjalistą.
