Podczas konferencji, której patronowaliśmy, podjęto szereg istotnych problemów dotyczących diagnozowania i leczenia alergii m.in. w zakresie alergii pokarmowej.
Rozpoznanie alergii pokarmowej
Dużą wartość diagnostyczną mają próby prowokacyjne – szczególnie podwójnie ślepa próba prowokacji, (DBPCFC), która została uznana za złoty standard diagnostyczny w alergii i nietolerancji pokarmowej.
Fałszywie dodatnie i fałszywie ujemne wyniki nie przekraczają 5% wykonywanych prób. Niezwykle ważne dla prawidłowej interpretacji wyników tej próby są: miejsce jej przeprowadzenia, standaryzacja sposobu i ilości podawanego pokarmu(odstępy czasowe, maskowanie), uwzględnienie występujących wcześniej reakcji anafilaktycznych, obecność objawów atopii, wyniki wykonanych wcześniej punktowych testów skórnych. Problemem może być odmowa wyrażenia zgody przez rodziców dzieci lub samych pacjentów, konieczna do wykonania próby.
DBPCFC umożliwia identyfikację pokarmu odpowiedzialnego za objawy niepożądanych reakcji pokarmowych, eliminację czynnika subiektywnego oraz pozwala ocenić, jak skuteczne jest zastosowanie leczenia dietą eliminacyjną i leczenia farmakologicznego. Badanie to jest obiektywne i niezbędne do uniknięcia zbyt powszechnego rozpoznawania alergii na podstawie nieprecyzyjnych danych z wywiadu i nie zawsze powtarzalnych wyników badań immunologicznych (K. Zeman, A.Stańczyk-Przyłuska)
Diagnozowanie i leczenie anafilaksji
aktualnie problem anafilaksji dotyczy od 0,05% do 2% populacji, a największą liczbę zachorowań obserwuje
się u dzieci i młodzieży. Niestety nadal rozpoznawana jest zbyt rzadko, zwłaszcza w czasie pierwszych objawów i tym samym leczenie nie jest optymalne.
