Nietolerancja histaminy a niedobór diaminooksydazy
Gdy organizm funkcjonuje prawidłowo, nadmiar histaminy jest rozkładany przez specjalny enzym zwany diaminooksydazą, który występuje w jelicie. Niestety, czasem brakuje tego enzymu i stężenie histaminy niebezpiecznie wzrasta. Niedobór diaminooksydazy może mieć charakter wrodzony lub nabyty. Warto również pamiętać, iż poziom histaminy może gwałtownie wzrosnąć wskutek zażywania określonych leków. Nie bez znaczenia jest również dieta. Niektóre produkty zawierają więcej histaminy niż inne.
Dieta antyhistaminowa – podstawowe założenia
Choć nietolerancji histaminy nie należy lekceważyć, zmiana diety połączona z odpowiednim leczeniem może przynieść wyraźną poprawę u osób, które zmagają się z tą przypadłością. Choć wszystkie produkty spożywcze stanowią źródło histaminy, wszak powstaje ona w wyniku dekarboksylacji histydyny, aminokwasu wchodzącego w skład większości białek, niektóre artykuły zawierają jej więcej niż inne.
Jeśli stwierdzono u ciebie nietolerancję histaminy, powinieneś wyeliminować ze swojego menu wszystkie produkty powstałe w wyniku fermentacji i procesów dojrzewania. W praktyce oznacza to, iż z menu należy wykluczyć sery, jogurt, kefir, kumys, kapustę kiszoną, ogórki kiszone, piwo, wino, ocet, wódkę. Wędliny uzyskane w wyniku suszenia solonego lub wędzonego mięsa. Niewskazane jest również spożycie produktów o długim terminie przydatności, ponieważ nierzadko zawierają one mnóstwo konserwantów. Potencjalne zagrożenie stanowią również ryby i owoce morza, ponieważ wskutek przechowywania w niewłaściwych warunkach, wzrasta w nich stężenie histaminy. Nie oznacza to jednak, iż całkowicie musisz zrezygnować z dorsza. W miarę możliwości wybieraj świeże ryby, które nie zostały poddane procesowi mrożenia.
Edyta
