Poza predyspozycjami genetycznymi (testy badające geny HLA), objawy choroby mogą być efektem chociażby –
- nieświadomego przyjmowania glutenu (ukrytego w produktach spożywczych), powodującego stan zapalny jelita
- świadomego przyjmowania niewielkich ilości glutenu – osobom z nietolerancją może znacznie zaszkodzić nawet spożywanie codziennie zaledwie 1/100 kromki chleba – proces zapalny w jelicie cienkim kończy się nierzadko osteoporozą czy chłoniakami
- wystąpienia innych chorób, którym towarzyszą biegunki – zapalenia okrężnicy (na skutek zapalenia w jelicie grubym) lub niewydolności trzustki
- zespołu jelita drażliwego
- celiakii odpornej na leczenie – tzw. COL, której zwalczanie znacznie obniża aktywność układu odpornościowego i na ogół wymaga leczenia także sterydami
- infekcji w organizmie.
Testuj się
Zawsze warto sprawdzać obecność przeciwciał we krwi (tTG czy EmA), sprawdzać poziom żelaza, witaminy D, kwasu foliowego i wit. B12.
Podczas leczenia ścisłą dietą bezglutenową poziom przeciwciał typowych dla celiakii powinien wrócić do normy, ale to unormowanie nie nastąpi wcześniej niż po roku – u dzieci i co drugiego dorosłego; ściana jelita odbudowuje się prawidłowo jeszcze dłużej, nawet ponad 2 lata, na co ma wpływ m.in. wiek pacjenta, a nie tylko stosowana dieta, czynniki genetyczne oraz oczywiście stopień zniszczenia jelita.
Nietolerancja glutenu rośnie z czasem
Osoby, które przeszły na stosowanie restrykcyjnej diety już po kilku miesiącach odczuwają znacznie dotkliwiej kontakt z glutenem niż przed jej rozpoczęciem, dlatego tak ważne są konsultacje z diabetologiem.
Warto też pamiętać, że typowe produkty kojarzone z zamiennikami diety nie muszą być w pełni bezglutenowe np. chleby na mące kukurydzianej w zwykłych piekarniach.
