IgE (immunoglobulina klasy E) jest ciałem odpornościowym wytwarzanym przez białe krwinki. IgE to jeden z pięciu rodzajów przeciwciał występujących w ludzkim organizmie. W odpowiednich warunkach bronią one organizm przed zakażeniami pasożytami. Jednakże najczęściej podkreśla się ich rolę w powstawaniu alergii. Jakie powinno być IgE całkowite?
IgE całkowite
IgE całkowite to przeciwciała zawierające łańcuch ε, złożone z domen VH + CH1 + CH2 + CH3 + CH4 i niemający regionu zawiasowego. W związku z powyższym są one określane mianem przeciwciał reaginowych. Jest to białko o masie 190 kilodaltonów, znajdujących się w surowicy w formie monomeru, nie przenikające przez łożysko. Stanowi ono element odporności humoralnej – wynosi 0,001% stężenia pozostałych klas immunoglobulin.
Przeciwciała IgE
Przeciwciała IgE stanowią w reakcji immunologicznej jeden z elementów obrony przeciwpasożytniczej, co jest związane z indukcją wydzielania histaminy poprzez bazofile i eozynofile. Reakcja ta ponosi również odpowiedzialność za rozwój alergii, gdyż przeciwciała IgE połączą się z nieszkodliwymi alergenami (antygenami) i uruchamiają reakcje przeciwpasożytnicze.
Rola IgE
W związku na właściwości przeciwpasożytnicze przeciwciał IgE prowadzone są próby leczenia alergii na skutek zahamowania wydzielania samych przeciwciał oraz zahamowania wywołanych przez nie rezultatów. Badanie poziomu omawianych immunoglobulin może być efektywne, również w diagnostyce chorób pasożytniczych i alergicznych. Stężenie IgE najniższe jest u noworodków, następnie wzrasta by osiągnąć maksymalną wartość około 10-15 roku życia. Warto nadmienić, iż u atopików następuje systematyczny wzrost omawianych przeciwciał. W kolejnych latach życia stężenie IgE ulega obniżeniu. Należy nadmienić, iż badacze sądzą, że około 50% całej puli IgE całkowitych zlokalizowane jest w przestrzeni pozanaczyniowej.
Alergia
Przeciwciała IgE są najważniejszym czynnikiem reakcji ludzkiego organizmu na alergen wraz z elementami układu odpornościowego, oddziałują one nie tylko na komórki immunologiczne, ale również na otaczające je tkanki. Synteza przeciwciał IgE jest możliwa dzięki limfocytom B, znajdującym się pod wpływem zaktywowanych komórek Th różnicują się plazmocyty. Przeciwciała te wiążą się z receptorami FcεRI i FcεRII. Następnie w wyniku ekspozycji danych przeciwciał na alergen IgE zlokalizowane w komórkach tucznych oraz granulocytach zasadochłonnych następuje związane alergenu, co powoduje, iż komórki te ulegają degranulacji. W dalszej kolejności następuje wydzielenie do tkanek mediatorów zapalnych, cytokin oraz czynników chemotaktycznych (histaminy, tryptazy, chymazy, leukotrienów oraz prostacyklin). Na skutek oddziaływania tych komórek na organizm ludzki dochodzi do rozwoju ostrych objawów alergicznych, w tym: napadów kichania, łzawienia spojówek, pokrzywki, duszności, a nawet do wstrząsu anafilaktycznego.
Natalia Łukaszewska
