Terapeutyczne właściwości powietrza ze sztucznie odtwarzanymi czynnikami klimatycznymi wywodzą się ze speleoterapii; najpopularniejsze jest leczenie w naturalnym mikroklimacie jaskiń solnych – w byłych kopalniach soli.
Ta niefarmakologiczna metoda leczenia daje bardzo dobre wyniki, a od 60 lat speleolecznice przy jaskiniach solnych powstały także w Austrii (w Salzebad-Salzeman), Rumunii (w Siget), Karpatach ukraińskich (w Solotvino), na Ukrainie (w Artemovsk, okręg Doniecka) czy na Białorusi (w Soligorsku) – większość solnych klinik ulokowana jest na głębokości 200-300 metrów.
Właściwości powietrza nasyconego cząsteczkami soli są znane od XIX w, a od 1958 roku w Wieliczce działa pierwsze na świecie sanatorium solne dla pacjentów z chorobami układu oddechowego.
Jak na nas działa mikroklimat solnej jaskini?
Składają się nań takie czynniki jak temperatura, wilgotność, skład powietrza, obecność aero-jonów, itd., a każde miejsce ma swoje określone cechy – m.in. poprzez skład powietrza, niską wilgotność, zwiększoną obecność jonów, brak flory bakteryjnej i alergenów, nieco zwiększoną ilość kwasu węglowego. 
Skuteczność leczenia w dużej mierze zależy tu od obecności w powietrzu cząsteczek soli wysokiej jakości – suchego aerozolu soli o określonym stężeniu i wielkości. Leczy się tu pacjentów z przewlekłymi schorzeniami płuc, stosując zabiegi z wykorzystaniem powietrza nasyconego solą kamienną. Speleoterapia prowadzi do zmniejszenia stanów infekcyjnych i zapalnych w obrębie narządów układu oddechowego, a także stymuluje mechanizmy obronne w organizmie.
