To nieprzyjemne dla każdego cierpiącego na astmę zjawisko może objawić się też zmniejszonym przepływem powietrza przez drogi oddechowe lub świszczącym oddechem.
Dzieli się je ze względu na szybkość nasilania się objawów na rozwijające się powolnie lub gwałtownie, o przebiegu łagodnym, umiarkowanym, oraz ciężkim, nawet z zagrożeniem życia.
Bakterie w zaostrzeniach astmy
Coraz większą rolę w przebiegu zaostrzeń astmy przypisuje się bakteriom atypowym Chlamydia pneumoniae i Mycoplasma pneumoniae, szczególnie w ciężkich odmianach tej dolegliwości. Mimo, że wciąż brak jednoznacznego określenia czy wpływają one na zaostrzenia astmy, to co najmniej kilkanaście publikacji naukowych idzie tropem badań wskazujących tę możliwość.
Utrudnienie stanowi równoczesne zakażenie wirusowe u większości osób poddanych badaniom, co uniemożliwia wydanie pewnego werdyktu. Szczepami bakterii, które również w uzasadniony sposób podejrzewa się o wpływ na choroby układu oddechowego, w tym astmę i jej zaostrzenia, są Haemophilus i Streptococcus viridans, zwłaszcza ten drugi, ponieważ występuje obficie w plwocinie osób przechodzących zaostrzenie astmy.
Ciekawie przebiega też debata nad właściwościami szczepienia bakteryjnego, która od połowy ubiegłego wieku jest ukierunkowana na negatywne ocenianie tego sposobu leczenia astmy.
Jednak wielu lekarzy i naukowców twierdzi i dowodzi, że odejście od tego szczepienia nie jest nieodzowne. Jak słusznie zauważają – konieczna jest bardzo dokładna analiza postaci astmy. Wciąż prowadzone są badania, jakkolwiek uważa się, że do leczenia szczepionką bakteryjną kwalifikują się szczególne postacie astmy (oraz POChP), których zaostrzenia przypadają na okres jesieni i wczesnej wiosny.
Jej cechy charakterystyczne to duszności, podwyższona temperatura i odkrztuszanie obfitej, śluzowo-ropnej plwociny.
Jak dotąd najważniejszym czynnikiem, odróżniającym leczenie zaostrzenia powodowanego przez bakterie od innych, jest konieczność zastosowania antybiotykoterapii. Powodem, dla którego można od niej odstąpić jest właściwe, indywidualne niezakwalifikowanie chorego do takiego leczenia.
