Szczaw zwykle kojarzony jest z kwaśną w smaku rośliną, na bazie której powstaje znienawidzona przez wielu zupa szczawiowa. Roślina może powodować uczulenie. Alergia na szczaw – jakie są jej przyczyny i objawy?
Alergia na szczaw
Roślina taka jak szczaw występuje w całej Europie i to aż w pięciu gatunkach. Szczaw zawiera dużo żelaza, dlatego rodzice tak usilnie próbują przekonać do niego swoje pociechy. Ale oprócz tego pierwiastka, szczaw zawiera szczawian wapnia, który wiąże się z wapniem, utrudniając jego przyswajanie. Alergia dotyczy pyłków, które wytwarza szczaw. Przez duża ilość gatunków, okres jego pylenia jest dość długi, co może być uciążliwe dla alergików, zwłaszcza osób z alergiami wziewnymi na pyłki roślin.
Alergia na szczaw – przyczyny i objawy
Alergia na szczaw nie należy do często występujących uczuleń. Uczulenie na szczaw to alergia wziewna na pyłki tej rośliny. Ich stężenie w miastach jest na ogół niskie lub średnie. Szczaw najbardziej pyli w okolicy łąk, trawników czy pól. Osoby z silną alergią na pyłki, nie powinny przebywać w pobliżu takich miejsc, w okresie największego pylenia. Najbardziej charakterystyczne objawy alergii na szczaw to katar sienny i kaszel, ponieważ pyłki atakują drogi oddechowe. Alergik jest także narażony na dolegliwości ze strony układu oddechowego. Można bowiem zaobserwować objawy astmatyczne, związane ze zwężeniem kanałów, dochodzących do płuc. 
Nasilające się objawy alergii, mogą prowadzić do rozwoju przewlekłych chorób, takich jak astma. Dlatego pojawiających się objawów nie można lekceważyć, szczególnie jeśli mamy styczność z dość silną alergią. Szczaw, najintensywniej pyli w czerwcu i lipcu. Osoby mieszkające w miastach i uczulone na tę roślinę, mogą nie odczuwać żadnych oznak uczulenia.
Skuteczną formą leczenia alergii na szczaw jest odczulanie. Metoda trwa nawet kilka lat, ale pozwala się pozbyć alergii na uciążliwe pyłki roślin. Przy silnych objawach uczulenia, warto rozważyć takie leczenie. W innym wypadku należy unikać miejsc, gdzie rośnie szczaw.
Katarzyna Antos
