Ta niedoceniona roślina ujędrnia, oczyszcza, nawilża i ożywia naskórek, a dzięki zawartościom klejów roślinnych szybko zasklepia uszkodzoną skórę. Do przemywania nadaje się nie tylko przy egzemie i łuszczycy, ale także czyrakach i trądziku.
Żywokost to bylina, która działa leczniczo również:
- na wrzody żołądka
- przy owrzodzenie dwunastnicy
- na nieżyty błon śluzowych
- na oparzenia (miazga z liści, maść lub odwar z korzenia)
- na odmrożenia
- na złamania kości – wzmagając rozrost tkanek,
- na artretyzm
- regeneruje błony śluzowe w układzie pokarmowym
- pomaga na owrzodzenia w układzie trawiennym
- przy osłabieniu organizmu
- przy zapaleniu pęcherza moczowego
- przeciw hemoroidom
- przeciwkaszlowo i przeciwzapalnie (dzięki kwasom fenolowym) w zapaleniu gardła i płuc, jest środkiem wykrztuśnym przy suchym kaszlu, zapaleniu opłucnej czy oskrzeli
- do kąpieli, okładów, maseczek, płukanek
- przeciwropnie – ułatwia gojenie się ran
Skład
Korzeń tej rośliny zawiera w swoim składzie cukry, pektyny, garbniki, alkaloidy, kwasy organiczne i cenną alantoinę (która ułatwia gojenie się ran, przyspiesza regenerację skóry, łagodzi łuszczycę, działa przeciwzapalnie i ściągająco) – dzięki niej żywokost jest powszechnie stosowany w kosmetykach. Jednakże korzeń spożywany w postaci np. naparu może szkodzić wątrobie z powodu zawartości toksycznych alkaloidów, których w korzeniu jest 10 razy więcej niż w liściach. Napary z liści rzadko szkodzą zdrowiu.
W Polsce rośnie pospolicie na terenie całego kraju na wilgotnych glebach, torfowiskach i kwitnie w maju i czerwcu. Korzenie na susz wyrywa się w październiku lub marcu.
