Zespoły nerczycowe to wspólna nazwa różnych objawów, które charakterystyczne są dla uszkodzenia kłębuszków nerkowych. Same w sobie nie są chorobą, a jedynie symptomem poważniejszego schorzenia. Typowa dla zespołu nerczycowego jest obecność dużej ilości białka w moczu. Może on doprowadzić do niewydolności nerek czy zakrzepów. Pojawiają się również nieestetyczne zmiany w wyglądzie chorego: wypadanie włosów, łysienie, łamliwość paznokci. Przyczyniać się do rozwoju zespołów nerczycowych może wiele schorzeń. Warto wiedzieć, że są one uznawane także za choroby alergiczne układu moczowego.
Zespoły nerczycowe charakteryzują się obrzękami i pienieniem się moczu. Chorzy nierzadko narzekają na złe samopoczucie, bóle głowy czy nudności. Objawy te związane są z uszkodzeniem kłębuszków nerkowych. Przyczyną tego może być alergia wziewna lub pokarmowa. Alergeny przenoszone przez krew mogą dotrzeć także do nerek, co staje się przyczyną problemów chorego. Na alergiczne choroby układu moczowego narażone są w szczególności dzieci.
Zespoły nerczycowe – czym są?
Zespoły nerczycowe, nazywane nerczycą, to grupa rożnych objawów chorobowych, które wynikają z nadmiernej utraty białka z moczem. Tracone związki to albuminy, których ubywa nawet 3,5 g na dobę. Przy dużym zaawansowaniu schorzenia chory może tracić nawet kilkanaście gramów białka w ciągu dnia. Jednocześnie jest go niewiele we krwi, za to stężenie lipidów w niej jest wyższe. Zespołom nerczycowym towarzyszą obrzęki oraz przesięki do jam ciała. Wynikają one z uszkodzenia kłębuszków nerkowych w przebiegu różnych chorób lub alergii.
Objawy zespołów nerczycowych
Pierwszym widocznym objawem nerczycy są najczęściej obrzęki twarzy i podudzi. Mogą one nawet doprowadzić do wzrostu wagi ciała o kilka kilogramów. Mocz chorego pieni się, a on sam odczuwa wzmożone pragnienie. Nierzadko dochodzi do przesięków płynu do jamy brzusznej lub opłucnej. Wywołują one zazwyczaj duszności, ból brzucha i wymioty. Organizm osoby z uszkodzonymi nerkami jest niedożywiony i wyniszczony. Zespołom nerczycowym często towarzyszy niedokrwistość, może także zdarzyć się krwiomocz oraz niedobór wapnia we krwi.
Przyczyny rozwoju nerczycy
Nerczyca jest spowodowana uszkodzeniem kłębuszków nerkowych, które może być wrodzone lub nabyte. Te drugie dzielą się na pierwotne, spowodowane samymi zmianami zapalnymi w obrębie kłębuszka, oraz nabyte. Związane one są z czynnikami pochodzącymi spoza nerki. Zespoły nerczycowe mogą towarzyszyć chorobom takim jak cukrzyca, nowotwory (w szczególności nerki, żołądka, sutka, płuca czy jelita grubego), zakażenia wirusowe, bakteryjne i pierwotniakowe czy zakrzepica żyły nerkowej. Niekiedy pojawiają się w wyniku stosowania leków takich jak interferon, kapropryl czy dapson. Niestety, na pojawienie się nerczycy może mieć wpływ także alergia pokarmowa i wziewna.
Choroby alergiczne układu moczowego
Zespoły nerczycowe mogą być związane także z reakcją uczuleniową. Odpowiedzialna za nie jest alergia utajona, czyli zależna od przeciwciał IgG. Alergeny dostające się do organizmu drogą wziewną lub pokarmową mogą odkładać się w nerkach w postaci kompleksów immunologicznych. Następuje powolne uszkadzanie tych istotnych nadrządów. Alergeny wywoływać mogą również infekcje pęcherza oraz cewki moczowej. Nerczycy nierzadko towarzyszą infekcje grzybicze, które także wymagają leczenia. Zespoły nerczycowe wywoływane przez alergie pokarmowe najczęściej dotyczą dzieci.
Zespoły nerczycowe – leczenie
Zniwelowanie objawów zespołów nerczycowych wymaga wyleczenia pierwotnej przyczyny uszkodzenia kłębuszków nerkowych. Specjaliści skupiają się także na eliminacji białkomoczu. Pomóc w tym może dieta z niską zawartością soli, cukru, cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych. W przypadku alergicznego podłoża nerczycy, ważne jest ustalenie przyczyny uczulenia i usunięcie jej z jadłospisu lub otoczenia chorego. Jeżeli symptomy wynikają z alergii wziewnej, przydatna okazuje się immunoterapia, czyli odczulanie. Polega ona na podawaniu alergikowi coraz większych stężeń uczulających substancji drogą iniekcji. Jego organizm dzięki temu uczy się tolerować alergeny, co prowadzi do złagodzenia przykrych skutków uczulenia.
Karolina Solga
