Alergiczne reakcje – jak astma czy uczulenie są konsekwencją nadwrażliwości układu immunologicznego. Bardzo częstym mechanizmem powstawania alergii jest tzw. atopia, kiedy to organizm produkuje zwiększoną ilość immunoglobuliny zwanej IgE, odgrywającej bardzo ważną rolę w procesach uczuleniowych. Atopia dotyczy około 20 proc. ogólnej populacji.
Czynniki genetyczne to jedno, a ekspozycja na alergeny to drugie. Narażenie na dym papierosowy i spaliny oraz ekspozycja na duże stężenia silnych alergenów, takich jak sierść kota, mogą – szczególnie przy predyspozycji rodzinnej – doprowadzić do rozwoju alergii.
Ważny wpływ mają także inne schorzenia, na które chorujemy. Przy niektórych z nich (i dodatkowej predyspozycji genetycznej do wystąpienia alergii) ryzyko jej pojawienia się jest jeszcze większe.
Do grupy takich chorób należą:
- astma,
- przewlekła choroba obturacyjna płuc,
- poważne reakcje alergiczne w przeszłości,
- polipy w jamie nosowej,
- częste infekcje zatok, nosa i górnych dróg oddechowych,
- atopowe zapalenie skóry,
- alergia pokarmowa.
Badania potwierdzają
- powietrze w większości naszych domów jest bardziej zanieczyszczone niż powietrze na zewnątrz – jest to spowodowane brakiem lub znacznym zmniejszeniem w domach naturalnych oczyszczaczy, np.: deszcz, mgła, wilgoć”, rośliny, burze, itp.
- jeszcze do niedawna sądzono, że na alergię pyłkową chorują dzieci dopiero od 7. roku życia, i to te, które w dzieciństwie ujawniały objawy alergii pokarmowej, po czym w okresie młodzieńczym objawy stopniowo ustępują, aby zaniknąć całkowicie w dorosłym życiu. Najnowsze badania wskazują jednak, że objawy pyłkowicy mogą się zacząć zarówno około 3. roku życia, a nawet po 50. roku życia. Przebieg alergii może się także z wiekiem zmieniać – objawy mogą ulegać wyciszeniu bądź nasileniu, mogą dołączać się nowe alergeny, czy nawet może zwiększać się rodzaj alergicznej nadwrażliwości;