Gdy obce białka są wchłaniane do organizmu następuje wytwarzanie IgE, pobudzane są komórki takie jak mastocyty, limfocyty czy komórki eozynofilowe, tworząc reakcję chemiczną.
Jej skutkiem są powszechne objawy alergii czyli kaszel, nadprodukacja śluzu, wydzielina z nosa, świszczący oddech, wysypka itp.
U alergików obce białko na skórze prowadzi do szybkiej produkcji IgE, co skutkować może
- wypryskiem alergicznym czy pokrzywką,
- kichaniem i katarem na skutek przedostania się kurzu np. do nosa,
- szczypaniem oczu po podrażnieniu pyłkami czy alergenami z sierści zwierząt
- kaszlem czy świszczącym oddechem po wciągnięciu białka podrażniającego oskrzela.
Immunoglobulilny IgE
Zwalczają głównie pasożyty pokarmowe, a zatem układ odpornościowy omyłkowo traktuje alergeny jako zagrożenie atakiem pasożytów pokarmowych, sporadycznie już dziś występującym.
Długotrwałe i bardzo silne uczulenie czyli atopia w efekcie nadwrażliwości organizmu na alergen powoduje wytworzenie wyspecjalizowanego przeciwciała zwalczającego ów alergen czyli immunoglobuliny IgE, trwale zapisujące w swej strukturze kod alergenu i odtąd traktuje go jako wroga, zawsze gdy ponownie wniknie do organizmu.
Układ immunologiczny wytwarza i utrzymuje w gotowości odpowiednią ilość przeciwciał IgE, które natychmiast go rozpoznają w razie ponownego dostania się do organizmu i aktywizują komórki tuczne – “uruchamiające” cały układ odpornościowy do walki z pozornym zagrożeniem.
Wrodzony nadmiar przeciwciał IgE
Jest czynnikiem ryzyka, jest na ogół spowodowany zaburzeniami w regulacji układu odpornościowego lub zwiększoną przepuszczalnością błon śluzowych w drogach oddechowych i jelitach, dzięki czemu alergeny łatwiej przedostają się do organizmu.
Może być też wywołany czynnikami środowiskowymi tj. toksynami takimi jak związki siarkowe, spaliny, ozon i inne.
Swoiste IgE
W alergii na skutek ukąszenia owadów u 50-80% pacjentów z silnymi reakcjami miejscowymi wykrywa się specyficzne przeciwciała IgE, ta nadwrażliwość na jad może rozwijać się immunologicznie i nieimmunologicznie, choć większość reakcji anafilaktycznych po użądleniu ma charakter IgE-zależny.
Metodą badania nadwrażliwości obok testów skórnych (prick testów i śródskórnych) jest oznaczanie poziomu swoistych IgE, które są bardziej czułe niż testy skórne i są istotne wtedy, gdy nie możemy odstawić leków uniemożliwiających wykonanie testów skórnych.
Swoistych IgG nie oznacza się rutynowo, mają związek z liczbą niedawno przebytych użądleń. Dodatnie wyniki testów skórnych występują znacznie częściej niż reakcje alergiczne – u 15-29% osób, zaś obecność swoistych IgE dla jadów aż u 16-24% osób, co może świadczyć o alergii krzyżowej na inne alergeny pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego.
Ale u niemal 20% osób mających anafilaksję po użądleniu nie wykrywa się udziału swoistych IgE w reakcji alergicznej, a zatem nie można ich odczulać jadem.
